مکي و 5 آيه است.
آيه‌ی 5-1:
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1)
«بگو: پناه می‌برم به پروردگار سپیده‌دم».
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ (2)
«از شر هر آنچه آفریده است».
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3)
«و از شر شب تاریک چون فروپوشاند».
وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4)
«و از شر زنانی که در گره‌ها می‌دمند».
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5)
«و از شر حسود بدان‌گاه که حسد می‌ورزد».
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ بگو: پناه می‌برم به پروردگاری که دانه و هسته و سپیده‌دم را می‌شکافد.
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ اين شامل همه‌ی انسان‌ها و جن‌ها و حيواناتي مي‌گردد که خداوند آفريده است. پس بايد به آفريننده‌ی اين‌ها از شري که در اين‌هاست پناه برد. سپس به صورت ويژه خاص بيان کرد و فرمود: وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ و پناه مي‌برم به خدا از شري که در شب هست. وقتي کهخواب مردم را فرو مي‌پوشاند و بسياري از ارواح شرور و حيوانات موذي پخش و پراکنده مي‌گردند.وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ و از شر زنان جادوگري که براي جادوي خود از دميدن در گره‌ها کمک مي‌گيرند و بر آن جادو مي‌کنند.وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ حسود کسي است که زوال نعمت ديگران را مي‌خواهد و حسود براي از بين بردن نعمت از دست ديگران مي‌کوشد.
پس براي باطل کردن نيرنگ حسود و مصون ماندن از مکر و کيدش بايد به خدا پناه برد. چشم بد نيز نوعي از حسادت است چون فقط کسي چشم مي‌زند که حسود و بدجنس و خبيث النفس باشد. پس به طور خاص و عام به خدا پناه برد. و بر اين دلالت مي‌نمايد که جادو حقيقت دارد و خطر زيان آور مي‌رود و از آن بايد بترسيد و از جادو و جادوگران بايد به خدا پناه برد.
پايان تفسير سوره‌ی فلق