مکي و 4 آيه است.
آيه‌ی 4-1:
لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ (1)
«به خاطر انس و الفت قریش».
إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاء وَالصَّيْفِ (2)
«به خاطر انس و الفت ایشان به کوچ زمستانه و تابسته».
فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ (3)
«پس باید پروردگار این خانه را پرستش کنند».
الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ (4)
«کسی‌که آنان را در گرسنگی خوراک داد و در بیمناکی امن و امان بخشید».
بسياري از مفسرين گفته‌اند که جار و مجرور متعلق به سوره‌ايست که قبل از آن مي‌باشد. يعني آنچه با اصحاب فيل کرديم به خاطر امنيت قريش و پايدار بودن منافعشان بود، تا کوچ آن‌ها در زمستان به يمن و در تابستان به شام براي کسب و تجارت به خوبي انجام بگيرد. پس خداوند کساني را که به آن‌ها قصد بد کردند هلاک کرد و حرم و اهل آن‌را در نزد عرب‌ها بااهميت گرداند تا همه به آن‌ها احترام گذاشتند و هيچ گاه به‌سوی آن‌ها در هيچ مسافرتي دست تعرض دراز نکنند.
بنابراين آن‌ها را به شکرگزاري فرمان داد و فرمود: فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ بايد پروردگار اين خانه را پرستش کنند. يعني او را يگانه بدانند و عبادت را خالصانه براي او انجام دهند
الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ پس روزي فراوان و امنيت از بزرگترين نعمت‌هاي دنيوي است که ايجاب مي‌کند آدمي شکر خدا را به خاطر آن به جاي آورد. پس اي خدا! تو را بر نعمت‌هاي ظاهري و باطني ات ستايش مي‌کنيم. و خداوند فرمود:«پروردگار خانه‌ی کعبه» با اين که او پروردگار همه چيزاست، و اين براي بيان فضيلت و شرافت کعبه مي‌باشد.
پايان تفسير سوره‌ی قريش