مدني و 8 آيه است.
آيه‌ی 8-1:
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (1)
«هنگامی‌که زمین سخت به لرزه انداخته می‌شود».
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا (2)
«و زمین بارهای سنگین خود را بیرون می‌افکند».
وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا (3)
«و انسان می‌گوید: آن‌را چه شده است؟».
يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا (4)
«آن روز (زمین) از خبرهای خود سخن می‌گوید».
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا (5)
«چرا که پروردگارت به آن حکم کرده است».
يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتاً لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ (6)
«در آن روز مردم به (حال) پراکنده بر آیند تا (کیفر) اعمالشان به آنان نماینده شود».
فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ (7)
«پس هرکس به اندازة ذرّه‌ای کار نیک کرده باشد (پاداش) آن‌را خواهد دید».
وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ (8)
«و هرکس به اندازة ذرّره‌ای کار بد کرده باشد (کیفر) آن‌را خواهد دید».
خداوند از آنچه در روز قيامتاتفاق مي‌افتد خبر داده و مي‌فرمايد: إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا زمين به شدت تکان مي‌خورد و به لرزه انداخته مي‌شود تا نشانه‌هاي آن فرو ريزند.
و کوه‌هاي آن از هم مي‌پاشد و تپه‌ها برابر مي‌شوند و زمين به ميداني صاف وهمواره و بدون فراز و نشيب تبديل مي‌شود. وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا و زمين مرده‌ها و خزانه‌ها و گنج‌هايي را که در درون اوست بيرون مي‌اندازد.
وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا وقتي که انسان حالت بزرگي را که به زمين دست داده است مشاهده مي‌کند مي‌گويد:«آن‌را چه شده است؟». يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا در آن روز زمين به خوبي‌ها و بدي‌هايي که مردم روي زمين کرده‌اند گواهي مي‌دهد. پس زمين از جمله گواهاني است که بر اعمال بندگان گواهي مي‌دهد.
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا چون خداوند به زمين دستور داده که به آنچه روي آن انجام شده است گواهي دهد و زمين هم از دستور خدا سرپيچي نمي‌کند. يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتاً لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ در آن روز مردم به صورت دسته‌هاي متفاوت پراکنده مي‌شوند تا خداوند کارهاي بد و نيکي را که کرده‌اند به آن‌ها نشان دهد و آن‌ها جزاي کارهايشان را بطورکامل ببينند.
فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ (7) وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ (8) اين همه‌ی خير و شر را فرا مي‌گيرد، چون وقتي انسان پاداش و کيفر هر آنچه را کرده است مي‌بيند گرچه به اندازه ذره‌اي باشد، بالاتر و بيشتر از آن را به طريق اولي خواهد ديد. همان طور که خداوند متعال مي‌فرمايد: يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَراً وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوَءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَداً بَعِيداً [آل‌عمران: 30]. «روزي که هرکس کار خوب و بدي را که انجام داده است حاضر مي‌يابد ودوست داردکه ميان او و آن فاصله دوري بود». وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِراً [الکهف: 49]. «و آنچه را که انجام داده بودند حاضر و آماده مي‌يابند».
در اينجا آدمي بر انجام کار خير هرچند اندک باشدتشويق شده است و از انجام کار بد هرچند ناچيز باش برحذر داشته شده است.
پايان تفسير سوره‌ی زلزله